Vandaag begon de dag weer vroeg. Eerst even eten en drinken ingeslagen voor de wandeling van morgen en daarna door naar Wai-O-Tapu, weer een geothermisch park.
Het park zelf is prachtig. Veel verschillende kleuren in de met zwavel bedekte stukken grond. Soms zijn het modderpoelen, soms kraters, en soms kokende meren zoals de prachtige Champagne Pool. Het water is er 76 graden en vol koolstofdioxide waardoor er constant bubbeltjes inzitten.
Maar als we het over mooie kleuren hebben, dan is de Green Lake een van de winnaars. Dit gif groene meer, ja het is echt zo groen, laat je vol verbazing kijken! Nooit gedacht dat water zo'n kleur kon hebben.
Hierna snel door naar de Lady Knox Geyser. Deze laten ze elke dag om 10.15 tot uitbarsting komen door er bepaalde soorten zeep in te gooien. Ze zeggen dat dit niet schadelijk is maar het resultaat hiervan heb ik bij Geysir in IJsland gezien. Die doet niets meer doordat ze hem met zeep actief wilde maken. Maar goed het was wel een apart gezicht en hij bleef nog best lang doorsproeien.
Toen was het door naar de Aratiatia Rapids. Hier gooien ze sluizen 4 x per dag open en dat geeft een gigantische stroming in een oh zo rustig beekje. Het water niveau stijgt een paar meter en het wordt opeens een mega stroomversnelling. De sluizen staan 15 minuten open, maar nadat ze dicht zijn duur het nog minimaal 15 minuten voor al het water weer weg is en het beekje weer zijn normale kleine vorm aannemend, alleen een donkere natte rand op stenen achterlatend.
Een stukje verderop liggen de Huka Falls. Ik heb de krachtigste waterval van Europa in IJsland gezien de Dettifoss, maar deze is toch ook wel verdomd krachtig. Ondanks dat dit maar een klein en vrij vlak watervalletje is, is het een mega stroming van water. Daar wil je echt niet invallen. Wat een kracht zeg! Nu snap je wel dat ze verderop de sluizen af en toe open moeten gooien met de hoeveelheid water die hier doorheen stroomt.
Bij aankomst in Taupo, waar ik slaap, kon je de vulkanen in het Tongariro National Park zien. Ahhhh ik werd helemaal enthousiast want morgen ga ik de grote wandeltocht doen, de Tongariro Crossing. Maar wat een uitzicht, de witste achterste vulkaan ligt op hemelsbreed zeker 75km afstand, zo helder was het.
Na mijn wasje gedraaid te hebben ging ik op pad naar mijn laatste uitje van de dag, met de boot naar de Maori Rock Carvings met een leuk ouderwets bootje genaamd Ernest Kemp. Het was goed verzorgd, gratis drinken en gratis eten, wat dominos pizza was! Lekker hoor een verzorgd boottochtje. Ik hoefde alleen maar te zitten en te kijken, daar hou ik van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten