Dag 20: de Catlins met zijn winderige zuidkust

Vandaag had ik een lange rij dag voor de boeg, dat het uiteindelijk een hele lange dag ging worden wist ik van te voren ook niet. De dag begon goed met een prachtige regenboog langs de weg. Ja daar moest ik natuurlijk even een foto van maken. Ik was onderweg naar Gemstone Beach, waar je dus gemstones, oftewel mooie stenen kunt vinden. Alleen was er geen strand over, het waaide ontzettend hard en de golven hadden het hele strand opgegeten.

Door naar Slope Point dan maar. Eerst 13 km over een gravel weg. Gister was dat een eitje, vandaag reed ik 50 en glibberde nog de hele tijd weg, was iets minder maar ben er gekomen. Wat een wind!!!!! Slope point is het zuidelijkste punt van het zuider eiland. Maar wat een wind. Ik ga dat blijven zeggen, wat een wind. Zelfs ik had extreem veel moeite met blijven staan. En dan staan er gewoon schapen vrolijk in de wei alsof er niks aan de hand is...hoe dan? Dan ging het nog eens regenen ook, wat door die wind als naalden aanvoelde. Ik was zeiknat, ijskoud en het deed pijn. Maar ach je moet er wat voor over hebben toch?

Ik wilde nog langs de Niagara Falls.. Maar die waren zo ontzettend klein dat ik niet eens de moeite heb gedaan om uit te stappen. Ik ben snel doorgereden naar Nugget Point. Hier leven zeeleeuwen, zeehonden en yellow eyed pinguins. Ik heb alleen die pinguins niet gezien. Heb wel een uur op ze staan wachten, maar helaas niets gezien.

Dus toen ik in Dunedin aankwam heb ik maar het Royal Albatross centre gebeld voor het Blue Penguin kijken. Er was nog plek maar moest er nog wel een uur voor rijden. Wat zijn albatrossen extreem grote vogels zeg, niet normaal. Ze vlogen alleen zo hard voorbij dat ik geen foto kon maken. Maar die heb ik dan weer wel van de blauwe pinguin, de kleinste pinguin ter wereld! Ik ben op slag verliefd geworden op deze pinguins. Wat een super schattige lieve beestjes.