Dag 3: Al het mooie van Auckland

Na ruim 12 uur geslapen te hebben staat er een mooie dag voor de boeg. Toen ik vannacht tussendoor wakker werd, heb ik wat folders doorgelezen die ik gister heb meegenomen bij het ferry gebouw. Ik heb besloten om een Harbour Cruise te maken, oftewel een rondje door het haven gebied van Auckland. Tijdens het wachten raakte ik aan de praat met de Amerikaanse Marilyn, ze werkt voor een Nederlands bedrijf, waardoor ze meteen raadde dat ik uit Nederland kom.

We kwamen langs een eiland genaamd Rangitoto, vrijwel volledig onbewoond maar ontzettend mooi. Het is een actieve vulkaan, nou ja slapend, maar hij is nog niet dood. Het eiland is vol begroeid met bomen, hele bijzondere bomen vind ik zelf.

Ook kwamen we langs een vuurtoren die midden in het water stond, hier heeft vroeger een gezin gewoond met 2 kinderen. Het is niet voor te stellen als je de locatie ziet en hoe klein het is. Tegenwoordig wordt de vuurtoren volledig automatisch geregeld d.m.v. zonne-energie.

We kwamen ook langs een noordelijk stuk van Auckland genaamd Devonport. Bij de Harbour Cruise zat ook een retour ticket hiernaartoe. Dus daar heb ik na de cruise gebruik van gemaakt. Ik ben Mount Victoria opgeklommen waar een prachtig uitzicht was volledig rondom, alles van Auckland was te zien.

Hierna richting een andere heuvel genaamd North Head, hier zitten allemaal gangenstelsels, bunkers zeg maar, waar je doorheen kunt lopen. Ik kwam onder weg Kirsten en haar moeder tegen, tja waar kom je geen Nederlanders tegen? Samen zijn we door de bunkers gelopen en daarna nog een strand over geweest. Wat ik erg slim vind uitgevonden, is de disappearing gun.. Dit kanon kan omhoog en omlaag gezet worden, zodat het niet opvalt dat er een kanon verstopt zit. Kirsten was trouwens haar dopper verloren en toevallig had ik die bij een bankje op Mount Victoria zien liggen, toen we er terug kwamen lag hij er nog. We waren het er over eens dat onze ontmoeting zo moest zijn!

Na terugkomst in Auckland City ben ik naar de Sky Tower gegaan. Wat een geweldig uitzicht vanaf daar. Je begint in het sky cafe op 182 meter hoogte, dan heb je nog het observation deck op 186 meter hoogte en ook op 220 meter hoogte. Op die van 186 meter heb je glazen platen in de grond, best eng hoor.

Toen was het drukke dagje wel weer klaar en ben ik lekker op tijd naar bed gegaan. De vermoeidheid is er toch nog niet helemaal uit. Maar dat komt vanzelf wel. En had ook erg veel gelopen, voel mijn benen nog steeds haha.