zondag 20 november 2016

Dag 19: het opper machtige Milford Sound

Vandaag ben ik lekker rustig aan begonnen. Omdat het na de Te Anau Caves tour gisteravond vrij laat was geworden dacht ik even relaxen. Uiteindelijk was ik nog op tijd wakker. Om om 9 uur uiteindelijk alweer te gaan rijden naar de Mavora Lakes. Hier zijn namelijk een aantal film locaties van Lord of the Rings. North Mavora Lake is gebruikt als het meer waar the fellowship aanmeert na een tocht over the River Anduin. Het was echt meteen herkenbaar. In het bos zat blijkbaar een boom die gebruikt is maar geen idee welke. Er waren zoveel bomen...

Ook zijn er paden langs de meren gebruikt om de Uruk-hai te laten rondrennen alsof ze langs de kant aan het opjagen waren. Even voor de Mavora Lakes was het randgebied van Fangorn Forest. Waar Gandalf the White zijn paard Shadowfax roept of nou ja fluit. Ook meteen herkenbaar. Dan was er ook nog een stukje waar Merry en Pippin het bos invluchten...dit was weer niet herkenbaar. Maar wel heel leuk om deze locaties te zien. Die laatste was makkelijk te vinden aangezien er net een bus vol mensen naartoe was gelopen. Je moest wel over een hek klimmen.

Ik heb de auto vandaag wel volledig verrot gereden. Echt ze hebben nu al spijt van mijn lage huurprijs als ze weten wat ik er allemaal mee gedaan heb. Om bij de Mavora lakes te komen moest je 37 km over een gravel weg. Allemaal losse steentjes. En ben er met 80 overheen gegaan, crossen en glijden dat die auto deed hahaha. Was wel grappig. In het begin was ik nog bang, later slipte ik steeds meer. Heb ondertussen nog wel 2 van de 3 ontsnapte lammetjes geholpen. Ze stonden buiten het hek. Toen ik naar ze toe liep werden ze zo bang dat ze zichzelf weer door het hekwerk hebben gewurmd. Bij de eerste ging dat goed, de 2e lam zag ik te laat dus kon niet op tijd remmen en reed daarom maar door. De 3e ging weer op die manier. Dus goede daad is weer verricht vandaag.

Toen door naar Milford Sound. Het rijden ernaartoe was al mooi, wat helemaal spectaculair zou zijn als het helder zou zijn. Nu regende het en was alles bewolkt. Zo ook op de boot. Al was de Milford Sound, wat eigenlijk echt een fjord is, nog steeds ontzettend mooi. Wat een hoge bergen, allemaal boven de kilometer hoog. Wat voel je je nietig als je daar vaart.

We gingen nog naar een waterval. Maar alle regenjassen waren inmiddels al ingepikt dus ik bleef wat verder weg. Er kwam zoveel water en kracht van de waterval af dat je binnen 1 seconde zeiknat was. Ik stond bij de deur en vloog meteen naar binnen maar was alsnog nat. Iemand moest glazen water vullen, maar ja het bleek een pussy, de sukkel liet het rek met glas vallen en klaagde daarna alleen maar over zijn handen, die trouwens niet eens bloedde. Mietje dus. Wij geen vers water en de crew moest eerst al het glas wegruimen.

Tijdens het varen kwamen we zeehonden tegen die probeerden te zonnen in de regen ;) deze zeehonden waren allemaal mannetjes en verstoten uit de oorspronkelijke kolonie. Dus hebben ze elkaar opgezocht en zijn ze op een bepaald punt gaan zitten.

Ook zagen we de zeldzame bottlenose dolphins. Die zwommen gezellig mee met 2 boten, maar helaas niet onze. Al maakt het niet uit waar ze zwommen. Het kijken ernaar was al geweldig. En het feit dat ze zeldzaam zijn en er dan toch op dat moment zijn is super, net als op de ferry naar het zuider eiland. Elke Nederlander die ik spreek heeft ze niet gezien dus mag van geluk spreken dat ik dat wel heb gedaan.

Na terugkomst in Te Anau uit Milford Sound ben ik het centrum ingegaan en wilde ik bij een specifieke Italiaan eten die ik gister al had gezien. Terwijl ik daarheen loop komt Diana naar buiten, zij zit daar net aan tafel met 3 reisgenoten. Diana raakte ik mee in gesprek tijdens de tussenstop op Dubai airport en kwam ik in Lake Matheson ook al tegen. De wereld is wat dat betreft echt klein! Maar super leuk en ben gewoon aangeschoven met eten.

Geen opmerkingen: