Pfoe hè hè ik ben aangekomen. Het was een lange dag! En het wordt een zware nacht!! Omdat ze hier alleen nog een bed op een 4 persoons kamer over hadden, moet ik met 3 chinezen slapen waarvan 2 vrouwen en 1 man. Ik denk dat ze snurken, zo zien ze eruit namelijk! En dan lig ik ook nog eens op het boven bed pfff hahahahaha. Moet gelukkig vroeg op morgen en ben moe dus hopelijk hele nacht knockout. Maar goed wat ik vandaag gedaan heb is veeeeel belangrijker!
Ik ben kapot!!! Heb onverwachts weer veel gelopen. Nou goed ik ben begonnen vanuit Dunedin. Heb trouwens echt niets van die stad gezien, kwam laat aan en ging vroeg weg en tussendoor pinguins gezien. Op naar de Moeraki Boulders. Ik wilde een foto in een van de boulders die open staat alsof hij je opeet, maar het was vloed dus de meeste stenen stonden in het water. Dat idee heb ik dus maar laten varen.
Toen door naar de Elephant Rocks. Hele grote stenen zomaar in een weiland en ook alleen op die plek. Hoe verzinnen ze het?
Even verderop hadden ze Maori Rock Drawings. Geen idee hoe oud ze waren, maar erg oud. Een deel was weggehaald en in musea geplaatst en een deel was beschadigd door onze geweldige mede mens die nooit ergens vanaf kan blijven en er zelf overheen gaan kalken. Grrr! Maar wat er was begon al te vervagen, maar ja het zit er dan ook al een behoorlijk tijdje op!
Onderweg naar Mount Cook kwam je langs Lake Pukaki. Ik moest even slikken toen ik het zag, zo ontzettend mooi blauw. Soms zijn er van die momenten dat je echt even stil moet staan om te beseffen hoe mooi het is. Mega blauw water met de Alpen erachter. Wow!
Het was best een eind rijden dus tegen de tijd dat ik pas bij Mount Cook was, was het al half 3. Even een hapje gegeten en daarna richting Hooker Valley gereden. Hier kun je een wandeling maken naar de gletsjer en het ijsmeer ervoor. Ik dacht dat ik op internet had gelezen dat het maar 30 minuten was. Dat bleek 3 uur te zijn, die ik nog in 2 uur heb afgelegd ook. Maar slimpie had geen drinken mee, was niet zo handig, maar heb het zoals gewoonlijk weer overleefd.
Nadat ik weer terug wilde rijden zag ik nog een afslag naar Tasman Glacier, naturlijk erin gereden. Nou dat heb ik geweten. Mijn benen waren al niet zo blij na die onverwachte lange wandeling en toen kwam ik bij de beklimming aan naar het uitzichtpunt. Maar met de Tongariro Crossing in de benen dacht ik dat moet lukken. Uiteindelijk viel het me ook wel mee, maar denk dat het wel 300 treden waren omhoog, als het er niet meer waren. Zal het eens opzoeken. Maar dan dat uitzicht!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten