Het was mijn laatste ochtend in Dubai. Het enige dat ik nog wilde doen was naar Miracle Garden. Een grote tuin vol kleurige bloemen. Omdat de afstanden zo ontzettend groot zijn in Dubai duurt het wel even voor je er bent. Het ligt namelijk 30 kilometer verderop.
Miracle Garden is mooi aangelegd. Ze gebruiken niet veel verschillende soorten bloemen maar wel veel verschillende kleurtjes wat het een erg vrolijk geheel maakt. Zo hebben ze huizen bekleed met bloemen en zelfs een A380 vliegtuig van Emirates. Heel gaaf om te zien. Ik had wel een wat lekkerdere geur verwacht van al die bloemen. Maar misschien is dat door de warmte, want het was er ontzettend heet. Er was alleen maar zon, niets was in de schaduw. Pfoe... het water droop van me af.
Terug in het hotel mijn spullen opgehaald en naar het vliegveld gegaan. Ik had natuurlijk veels te veel spullen mee. Oops maar ja ik ben een souvenirtjes fan en dan heb ik nog heel veel laten liggen!! Mijn koffer zelf was 30,1 kilo en dat werd goedgekeurd. Handbagage was natuurlijk veels te veel. Van de man bij de check-in mocht ik door maar hij waarschuwde me wel voor de volgende controle. En dat ik daar waarschijnlijk niet doorheen zou komen.
Bij de volgende controle aangekomen werd een man apart gehouden met zijn koffertje. Zoals een aantal anderen met mij mee dachten, zijn we snel doorgelopen achter de controleur langs op naar de paspoort check. Toen kon hij ons niet meer terug roepen. We waren allemaal blij want iedereen bleek een te zware handbagage koffer mee te hebben. Zie je, ik ben niet de enige met zoveel spullen.
Voor we gingen boarden kwam ik Tale weer tegen. Na wat bijgepraat te hebben moesten we boarden. En ja toen was het 7 uur naar huis vliegen. De vlucht ga ik het niet eens over hebben, drama, en het idee dat ik weer naar huis ging werd ik al helemaal niet vrolijk van.
Mijn ouders en zus Barbara stonden op me te wachten op Schiphol. Wel fijn om weer je familie te zien. Mijn moeder is weer erg blij dat ik thuis ben.
Maar nu ben ik weer thuis, poesjes zijn blij om me te zien, heb van Stefanie een mooie opgeknapte badkamer gekregen waar ik erg blij mee ben, maar ik heb heimwee. Lig in mijn bed met een dubbel gevoel. Wat zal het weer ontzettend wennen worden om weer thuis te zijn nadat ik het zo lang zo fijn heb gehad in het buitenland.
Het was een reis om nooit meer te vergeten. Zoveel gezien en zoveel gedaan. Zoveel leuke, lieve mensen leren kennen. Deze reis is de beste keuze die ik ooit heb gemaakt. Ik ben ontzettend trots op mezelf dat ik het gedaan heb, dat ik angsten heb overwonnen, mijzelf heb uitgedaagd met wandeltochten, mijn grenzen heb verlegd. En ik zou het zo allemaal weer overdoen. Maar nu wordt het eerst weer even wennen om thuis te zijn. Gelukkig heb ik nog heel veel foto's en video's om nog jaren te genieten van deze mooie reis. Ooit ga ik terug! Wanneer weet ik nog niet, maar zeker is dat wel. Nieuw-Zeeland wat ben je mooi, Australië het was chaotisch maar super gaaf en Dubai wat was je gezellig. Tot snel!
zondag 4 december 2016
Dag 32: Al het moois van Dubai in de smog
Het eerste wat iemand op zal vallen als hij Dubai binnen komt is de dikke smog laag die er hangt. Een bruine waas waardoor niets echt goed zichtbaar is. Ik had hele mooie uitzichten verwacht, helaas. Maar het goede nieuws is, Stefanie is aangekomen dus ben om half 9 naar haar toegegaan om te ontbijten in het Hilton... luxe!! En gratis yes!
Wat was het fijn om weer een bekend gezicht te zien. Ondanks dat ik absoluut niet naar huis wil is het toch fijn een hele dag door te kunnen brengen met een van je beste vriendinnen.
Na wat bijgepraat te hebben zijn we op pad gegaan. We hebben besloten om naar de Dubai Mall te gaan en Burj Khalifa op te gaan. Maar eerst een dagkaart voor de metro kopen. Het eerste wat ons opviel in de metro was de vrouwen coupé. Mannen waren hier verboden. Al stond er 1 verdwaalde mannelijke toerist uit Egypte in, die zich opeens erg ongemakkelijk voelde toen wij hem een beetje uit stonden te lachen. Maar hij is gewoon blijven staan, bikkel! Wel voelden we ons reuzen naast al die Filipijnse vrouwtjes.
Na behoorlijk wat stops eindelijk bij Dubai Mall aangekomen. Eerst een kilometer lopen voor je er bent en dan..... zo groot, niet normaal. Dat kun je in 1 dag niet eens bekijken. Echt niet normaal. Na wat rondgeslenterd te hebben op zoek gegaan naar Burj Khalifa. Ter plekke konden we alleen een ticket van 500 Dirham kopen, dus online een ticket van 125 Dirham gekocht. Wat nou 500! Daar doen we niet aan hè als het goedkoper kan. Blijven wel Nederlanders.
De lift ging behoorlijk snel omhoog. Ze zeiden 77 seconden maar volgens mij was het sneller. We gingen naar etage 125, dit was 452 meter hoog. We konden ook nog naar de 124e verdieping vanaf waar je de lift naar beneden weer moest pakken. Het uitzicht was prachtig. Je kon de smoglaag duidelijk zien liggen, bruine lucht met erboven mooie blauwe lucht. Door de smog kon je helaas niet zo ver kijken als we gedacht hadden. Palm eiland was niet te zien, wel konden we het World gedeelte zien. Ook Burj Al Arab was maar met moeite te zien, het 7 sterren hotel. Maar het was alsnog een mooie ervaring en het is een heel mooi gebouw om te zien.
Hierna zijn we naar Atlantis the Palm geweest, het mooiste hotel in Dubai, vind ik. Helaas wordt er alleen maar gebouwd in Dubai en is het hotel niet duidelijk meer te zien vanaf het begin van palm eiland ondanks dat je er recht op af gaat met de monorail. Maar als je de bouwwerken voorbij bent doemt hij op, het magische grote hotel. Hier wil ik ooit nog wel eens slapen. Het aquapark ziet er geweldig uit. Ook hier wil ik nog wel eens heen! We konden niet echt ver naar binnen, vanaf een bepaald punt word je tegen gehouden. Een paar winkels en restaurants en verder kwamen we niet.
Vanaf de boulevard zag het hotel er ook prachtig uit en hebben we een mooie zonsondergang kunnen zien.
Op de terugweg zijn we nog naar Mall of the Emirates geweest. Weer een gigantische mall waar Ski Dubai ligt. Na een hapje gegeten te hebben bij Chili's zijn we naar de March of the Penguins gaan kijken. Grote mooie penguins die ze gingen showen aan het publiek. Leuk om te zien.
Toen was het alweer tijd om terug te gaan naar het hotel, want Stefanie moest vanavond weer terug vliegen. Met lamme benen en pijn in ons voeten terug gestrompeld. Nog wat souvenirs ingeslagen en op naar het hotel.
Wat was het fijn om weer een bekend gezicht te zien. Ondanks dat ik absoluut niet naar huis wil is het toch fijn een hele dag door te kunnen brengen met een van je beste vriendinnen.
Na wat bijgepraat te hebben zijn we op pad gegaan. We hebben besloten om naar de Dubai Mall te gaan en Burj Khalifa op te gaan. Maar eerst een dagkaart voor de metro kopen. Het eerste wat ons opviel in de metro was de vrouwen coupé. Mannen waren hier verboden. Al stond er 1 verdwaalde mannelijke toerist uit Egypte in, die zich opeens erg ongemakkelijk voelde toen wij hem een beetje uit stonden te lachen. Maar hij is gewoon blijven staan, bikkel! Wel voelden we ons reuzen naast al die Filipijnse vrouwtjes.
Na behoorlijk wat stops eindelijk bij Dubai Mall aangekomen. Eerst een kilometer lopen voor je er bent en dan..... zo groot, niet normaal. Dat kun je in 1 dag niet eens bekijken. Echt niet normaal. Na wat rondgeslenterd te hebben op zoek gegaan naar Burj Khalifa. Ter plekke konden we alleen een ticket van 500 Dirham kopen, dus online een ticket van 125 Dirham gekocht. Wat nou 500! Daar doen we niet aan hè als het goedkoper kan. Blijven wel Nederlanders.
De lift ging behoorlijk snel omhoog. Ze zeiden 77 seconden maar volgens mij was het sneller. We gingen naar etage 125, dit was 452 meter hoog. We konden ook nog naar de 124e verdieping vanaf waar je de lift naar beneden weer moest pakken. Het uitzicht was prachtig. Je kon de smoglaag duidelijk zien liggen, bruine lucht met erboven mooie blauwe lucht. Door de smog kon je helaas niet zo ver kijken als we gedacht hadden. Palm eiland was niet te zien, wel konden we het World gedeelte zien. Ook Burj Al Arab was maar met moeite te zien, het 7 sterren hotel. Maar het was alsnog een mooie ervaring en het is een heel mooi gebouw om te zien.
Hierna zijn we naar Atlantis the Palm geweest, het mooiste hotel in Dubai, vind ik. Helaas wordt er alleen maar gebouwd in Dubai en is het hotel niet duidelijk meer te zien vanaf het begin van palm eiland ondanks dat je er recht op af gaat met de monorail. Maar als je de bouwwerken voorbij bent doemt hij op, het magische grote hotel. Hier wil ik ooit nog wel eens slapen. Het aquapark ziet er geweldig uit. Ook hier wil ik nog wel eens heen! We konden niet echt ver naar binnen, vanaf een bepaald punt word je tegen gehouden. Een paar winkels en restaurants en verder kwamen we niet.
Vanaf de boulevard zag het hotel er ook prachtig uit en hebben we een mooie zonsondergang kunnen zien.
Op de terugweg zijn we nog naar Mall of the Emirates geweest. Weer een gigantische mall waar Ski Dubai ligt. Na een hapje gegeten te hebben bij Chili's zijn we naar de March of the Penguins gaan kijken. Grote mooie penguins die ze gingen showen aan het publiek. Leuk om te zien.
Toen was het alweer tijd om terug te gaan naar het hotel, want Stefanie moest vanavond weer terug vliegen. Met lamme benen en pijn in ons voeten terug gestrompeld. Nog wat souvenirs ingeslagen en op naar het hotel.
Dag 31: Vliegen en slapen
Het was alweer vroeg opstaan vandaag. Om 6.00 zou mijn vlucht naar Dubai alweer vertrekken. Heb een kort nachtje gehad, maar toch redelijk goed geslapen ondanks dat het kort was. Gelukkig maar.
Op het vliegveld ging alles voorspoedig. Het vliegtuig was aardig vol dus geen plek achterin. Had 2 meiden naast me, waarvan er 1 behoorlijk ziek was en terug ging naar Frankrijk om geopereerd te worden, dus snel meer ruimte voor haar geregeld. Het andere meisje was Duits en had last van migraine, ook zij heeft een andere plek geregeld om languit te kunnen liggen, maar dit betekende wel omruilen met een ander meisje. Maar de middelste stoel was wel leeg, dus alsnog best ruim.
Het was 14 uur vliegen, het duurde al ruim 4 uur voor je Australië over was, voordat ik eindelijk de eindgrens zag en weer zee. Wat een mega land. Niet normaal en dan te bedenken dat er maar 24 miljoen mensen wonen, ik blijf er verbaasd over.
De 14 uur ging uiteindelijk nog wel snel voorbij. Stukken sneller dan de 16 uur naar Auckland. Heb nog de documentaire Wild New Zealand gekeken, kan ik iedereen aanraden. Heel mooi om te zien.
In Dubai duurde het even voor ik door de douane was, gedag gezegd tegen het Duitse meisje waarvan haar moeder haar stond op te wachten in Dubai, zo lief! En toen de metro gepakt naar mijn hotel. Het was maar 5 stops dus dat viel mee. Uit de metro gekomen was het een klein stukje lopen maar wel een brug over de weg over. En ja dat waren alleen maar trappen....met al mijn bagage. Een man zag me kloten en bood aan om mijn grote koffer te tillen. Wat was ik daar blij mee, 30 kilo is best zwaar!!
In het hotel aangekomen was mijn kamer meteen klaar. Wifi werkte perfect, dus eindelijk weer normaal een whatsapp gesprek kunnen voeren. 's Avonds zou Stefanie naar Dubai komen en zou ik bij haar blijven slapen, maar ze had zich vergist in de tijd dus hebben we voor morgenochtend afgesproken.
Toen was het half 5 en werd ik moe... zo moe dat ik de hele tijd ben blijven slapen. Erg he, maar ben wel meteen van mijn jetlag af dat scheelt.
Op het vliegveld ging alles voorspoedig. Het vliegtuig was aardig vol dus geen plek achterin. Had 2 meiden naast me, waarvan er 1 behoorlijk ziek was en terug ging naar Frankrijk om geopereerd te worden, dus snel meer ruimte voor haar geregeld. Het andere meisje was Duits en had last van migraine, ook zij heeft een andere plek geregeld om languit te kunnen liggen, maar dit betekende wel omruilen met een ander meisje. Maar de middelste stoel was wel leeg, dus alsnog best ruim.
Het was 14 uur vliegen, het duurde al ruim 4 uur voor je Australië over was, voordat ik eindelijk de eindgrens zag en weer zee. Wat een mega land. Niet normaal en dan te bedenken dat er maar 24 miljoen mensen wonen, ik blijf er verbaasd over.
De 14 uur ging uiteindelijk nog wel snel voorbij. Stukken sneller dan de 16 uur naar Auckland. Heb nog de documentaire Wild New Zealand gekeken, kan ik iedereen aanraden. Heel mooi om te zien.
In Dubai duurde het even voor ik door de douane was, gedag gezegd tegen het Duitse meisje waarvan haar moeder haar stond op te wachten in Dubai, zo lief! En toen de metro gepakt naar mijn hotel. Het was maar 5 stops dus dat viel mee. Uit de metro gekomen was het een klein stukje lopen maar wel een brug over de weg over. En ja dat waren alleen maar trappen....met al mijn bagage. Een man zag me kloten en bood aan om mijn grote koffer te tillen. Wat was ik daar blij mee, 30 kilo is best zwaar!!
In het hotel aangekomen was mijn kamer meteen klaar. Wifi werkte perfect, dus eindelijk weer normaal een whatsapp gesprek kunnen voeren. 's Avonds zou Stefanie naar Dubai komen en zou ik bij haar blijven slapen, maar ze had zich vergist in de tijd dus hebben we voor morgenochtend afgesproken.
Toen was het half 5 en werd ik moe... zo moe dat ik de hele tijd ben blijven slapen. Erg he, maar ben wel meteen van mijn jetlag af dat scheelt.
donderdag 1 december 2016
Dag 30: Gevaarlijke dieren in Australie
De laatste dag in Cairns is alweer begonnen. Qua warmte maakt het me niet uit dat ik weg ga, qua vakantie wel want die is daarmee bijna tot een einde gekomen. Weg uit Cairns is weg uit Australië....neeeee!!!!
In de ochtend heb ik nog een tocht naar Green Island gemaakt. Ik zat heerlijk rustig aan boord van de boot toen er 2 minuten voor vertrek allemaal Chinezen aan boord kwamen. Dag rust. Ik werd omgeven door ze en heb 45 minuten lang niets anders gehoord dan hun getetter. Toen we aankwamen ben ik snel naar het rechter strand gegaan ipv de linker waar toezicht was en alle Chinezen heen gingen.
Nadeel bij het rechter strandje waren de bosjes onder water. Veel van mijn vriendinnen weten dat ik bang ben voor bosjes en hier als het even kan ook niet overheen zwem omdat ik niet weet wat er tussen zit en er dus tussenuit schiet om me aan te vallen. Ik heb mijn angst getrotseerd en ben er overheen gegaan maar dat was wel met wat paniekerige ademhalingen. En op een gegeven moment vond ik het ver genoeg....heel snel terug gezwommen. Had namelijk net een hele grote vis gezien en een gevaarlijke blue spotted stingray, dus weg bij die enge vissen.
Vlakbij het strand zwom ik tussen scholen kleine maar ook grote vissen door en dat leverde wel wat mooie plaatjes op.
Een echt rif was hier niet alleen als je ver de zee in ging en zo'n held ben ik niet in mijn eentje. Wil graag met al mijn ledematen weer thuiskomen. Maar even op het strand zittend en een broodje etend kwam ik in gesprek met een Australische broer en zus. Al kwam dat meer doordat een vogel heel brutaal een stuk brood uit mijn hand plukte en in mijn vinger hapte. Maar goed, zij gingen ook weer het water in en ik ben met ze mee gezwommen. Zo vond ik het wat minder eng over de bosjes zwemmend. Al werd ik wel aangevallen door 2 picasso vissen. Later nog door meerdere op andere plekken. Alsof de beesten me vandaag moesten hebben.
Na terugkomst in Cairns nog gezwommen in het gratis toegankelijke buiten zwembad aan de Esplanade. Zo kon ik mooi het zout van me afspoelen, al waren daar bij dat zwembad ook douchjes. Wel raar hoor om in bijna 35 graden zwemmend een kerstboom te zien staan.
In de ochtend heb ik nog een tocht naar Green Island gemaakt. Ik zat heerlijk rustig aan boord van de boot toen er 2 minuten voor vertrek allemaal Chinezen aan boord kwamen. Dag rust. Ik werd omgeven door ze en heb 45 minuten lang niets anders gehoord dan hun getetter. Toen we aankwamen ben ik snel naar het rechter strand gegaan ipv de linker waar toezicht was en alle Chinezen heen gingen.
Nadeel bij het rechter strandje waren de bosjes onder water. Veel van mijn vriendinnen weten dat ik bang ben voor bosjes en hier als het even kan ook niet overheen zwem omdat ik niet weet wat er tussen zit en er dus tussenuit schiet om me aan te vallen. Ik heb mijn angst getrotseerd en ben er overheen gegaan maar dat was wel met wat paniekerige ademhalingen. En op een gegeven moment vond ik het ver genoeg....heel snel terug gezwommen. Had namelijk net een hele grote vis gezien en een gevaarlijke blue spotted stingray, dus weg bij die enge vissen.
Vlakbij het strand zwom ik tussen scholen kleine maar ook grote vissen door en dat leverde wel wat mooie plaatjes op.
Een echt rif was hier niet alleen als je ver de zee in ging en zo'n held ben ik niet in mijn eentje. Wil graag met al mijn ledematen weer thuiskomen. Maar even op het strand zittend en een broodje etend kwam ik in gesprek met een Australische broer en zus. Al kwam dat meer doordat een vogel heel brutaal een stuk brood uit mijn hand plukte en in mijn vinger hapte. Maar goed, zij gingen ook weer het water in en ik ben met ze mee gezwommen. Zo vond ik het wat minder eng over de bosjes zwemmend. Al werd ik wel aangevallen door 2 picasso vissen. Later nog door meerdere op andere plekken. Alsof de beesten me vandaag moesten hebben.
Na terugkomst in Cairns nog gezwommen in het gratis toegankelijke buiten zwembad aan de Esplanade. Zo kon ik mooi het zout van me afspoelen, al waren daar bij dat zwembad ook douchjes. Wel raar hoor om in bijna 35 graden zwemmend een kerstboom te zien staan.
Dag 29: Koala droom in het regenwoud
Bij Cairns heb je niet alleen the Great Barrier Reef, maar ook het regenwoud. Hier heb je Rainforestation en Kuranda. Waar ik vandaag dus heen ging. De eerste stop was Rainforestation. Hier heb ik aan het begin de Amerikaanse Alex leren kennen en zijn de rest van de dag met elkaar opgetrokken.
We begonnen met een wandeling door het miniscule wildlife park. Omdat ze hier de dieren trainen om tam te worden kan ik dit iedereen aanraden. Ze hadden een Tasmanian Devil, dingos die echt super lief en aaibaar waren. En ook weer kangoeroes en wallabies. Allemaal tam!!! Die lagen heerlijk voor pampus in de hitte maar die mocht je zoveel aaien als je wilde. Krokodillen hadden ze ook, een lachende kookabara, een wombat en wat hagedissen.
Maar wat super lief was, was de baby koala. Die was rond de 8 maanden oud. Zoooo lief, zo klein! We mochten hem aaien en mee op de foto terwijl de verzorgster hem vast hield. Vanaf 6 weken trainen ze de diertjes al om aan mensen te wennen. Hierdoor is het veilig om ze te kunnen aaien. Geweldig!! Echt iets voor mij!!
Toen moesten we wegens ons strakke tijdsschema door naar een rondje door het regenwoud met de Army Duck. Een amfibie voertuig uit het leger van ruim 70 jaar oud. Op deze tour kregen we allemaal informatie over de bomen en planten uit het regenwoud. Als wild dier hebben we alleen een schildpad gezien. Wel geleerd over een plant die je niet als wc papier wilt gebruiken. Die heeft kleine haartjes die in je huid blijven steken en giftig zijn. Brrrr auw.
Toen was het tijd voor de Aboriginals dans show. Hier lieten ze een aantal dansjes zien. Erg grappig. En daarna mochten we met een boomerang gooien. Mijn eerste worp belandde in de boom maar hij ging wel super ver. De tweede poging kwam iets minder ver en stortte in het gras neer. Na een voorbeeld van speerwerpen á la Aboriginal manier gezien te hebben en uitleg over de didgeridoo was de ochtend alweer voorbij.
Doordat we op de foto wilden met een koala en ik ook nog met een krokodilletje waren we te laat voor de eerste bus naar Kuranda. Wat was dat geweldig zeg om een koala vast te houden! Zo lief. En het krokodilletje was tot mijn verbazing echt zacht. Maar vond het best zielig dat zijn bekje dicht getaped zat, moet wel natuurlijk maar toch. Na een uurtje wachten toch naar Kuranda. Eerst een hapje gegeten en toen we rond gingen lopen was alles tot onze grote verbazing al gesloten. Het was pas 15.15! Blijkbaar sluiten ze om 15 uur wanneer de laatste bus naar de trein weggaat. Maar goed Kuranda bestaat alleen uit kraampjes voor toeristen, een butterfly sanctuary en een wildlife park zoals in Rainforestation. Omdat we nog maar 45 minuten hadden vonden we het zonde entree te betalen voor de butterflies en het wildlife park hadden we 's ochtends al gezien.
Bij terugkomst bij het hostel weer een pizza gehaald en lekker op de kamer opgegeten, had genoeg van de warmte vandaag dus lekker in de airco gezeten en ben erg moe dus ga vroeg slapen. Lekker dromen over koala's.
We begonnen met een wandeling door het miniscule wildlife park. Omdat ze hier de dieren trainen om tam te worden kan ik dit iedereen aanraden. Ze hadden een Tasmanian Devil, dingos die echt super lief en aaibaar waren. En ook weer kangoeroes en wallabies. Allemaal tam!!! Die lagen heerlijk voor pampus in de hitte maar die mocht je zoveel aaien als je wilde. Krokodillen hadden ze ook, een lachende kookabara, een wombat en wat hagedissen.
Maar wat super lief was, was de baby koala. Die was rond de 8 maanden oud. Zoooo lief, zo klein! We mochten hem aaien en mee op de foto terwijl de verzorgster hem vast hield. Vanaf 6 weken trainen ze de diertjes al om aan mensen te wennen. Hierdoor is het veilig om ze te kunnen aaien. Geweldig!! Echt iets voor mij!!
Toen moesten we wegens ons strakke tijdsschema door naar een rondje door het regenwoud met de Army Duck. Een amfibie voertuig uit het leger van ruim 70 jaar oud. Op deze tour kregen we allemaal informatie over de bomen en planten uit het regenwoud. Als wild dier hebben we alleen een schildpad gezien. Wel geleerd over een plant die je niet als wc papier wilt gebruiken. Die heeft kleine haartjes die in je huid blijven steken en giftig zijn. Brrrr auw.
Toen was het tijd voor de Aboriginals dans show. Hier lieten ze een aantal dansjes zien. Erg grappig. En daarna mochten we met een boomerang gooien. Mijn eerste worp belandde in de boom maar hij ging wel super ver. De tweede poging kwam iets minder ver en stortte in het gras neer. Na een voorbeeld van speerwerpen á la Aboriginal manier gezien te hebben en uitleg over de didgeridoo was de ochtend alweer voorbij.
Doordat we op de foto wilden met een koala en ik ook nog met een krokodilletje waren we te laat voor de eerste bus naar Kuranda. Wat was dat geweldig zeg om een koala vast te houden! Zo lief. En het krokodilletje was tot mijn verbazing echt zacht. Maar vond het best zielig dat zijn bekje dicht getaped zat, moet wel natuurlijk maar toch. Na een uurtje wachten toch naar Kuranda. Eerst een hapje gegeten en toen we rond gingen lopen was alles tot onze grote verbazing al gesloten. Het was pas 15.15! Blijkbaar sluiten ze om 15 uur wanneer de laatste bus naar de trein weggaat. Maar goed Kuranda bestaat alleen uit kraampjes voor toeristen, een butterfly sanctuary en een wildlife park zoals in Rainforestation. Omdat we nog maar 45 minuten hadden vonden we het zonde entree te betalen voor de butterflies en het wildlife park hadden we 's ochtends al gezien.
Bij terugkomst bij het hostel weer een pizza gehaald en lekker op de kamer opgegeten, had genoeg van de warmte vandaag dus lekker in de airco gezeten en ben erg moe dus ga vroeg slapen. Lekker dromen over koala's.
Dag 28: Het kleurrijkste rif op Aarde!
Cairns is natuurlijk de plaats voor the Great Barrier Reef. En daar ga ik vandaag dus ook heen. Heb een snorkeltocht geboekt bij Dive Down Under inclusief een introductie duik. Met de gratis shuttle bus van het hostel naar de reef fleet terminal gereden, inchecken en naar de boot. Evolution heet de boot. Tijdens het wachten kom ik de Australische Alicia tegen die ook alleen was. We werden aan tafel gezet bij Anya en Nikita uit Duitsland.
Het werd een gezellige dag. Na een vrolijke en grappige uitleg over alles aan boord en de crew moesten we naar de briefing voor het duiken. Tijdens de uitleg renden er veel mensen naar buiten om te spugen...was erg grappig om te zien elke keer. Vooral als je zelf nergens last van had.
We werden ingedeeld in groepen voor het duiken, maar Alicia en Anya hadden ook besloten om een duik te doen dus heb mezelf verplaatst naar hun groep zodat we met zijn 3tjes tegelijk konden. Na aankomst bij het eerste rif konden we eerst nog een tijd snorkelen. Het is toch een stuk kleurrijker als ik dacht. Had echt een grauwe boel verwacht als je op alle verhalen op tv af gaat, maar het was juist heel kleurrijk, veel vissen en veel verschillende koraal soorten. Prachtig!
Toen was het tijd om te duiken. Uitrusting aan en gaan met die banaan. We kregen 1 instructeur mee, ik zat links van hem en Alicia en Anya rechts. Gaaf hoor om relaxed onderwater te zwemmen en gewoon te kunnen ademen. Kan niet zeggen dat ik veel meer bijzonders heb gezien dan tijdens het snorkelen maar de ervaring is gaaf. Wel hebben we een haai gezien. Hij was gelukkig ver weg, maar wel gaaf en ook eng om te zien.
Voor we naar het tweede rif vaarden kregen we een lunch. Klaargemaakt door bijna alle crew leden. Zo hadden ze allemaal meerdere taken. Het was trouwens erg lekker.
Op naar het 2e rif. Dit was nog veel mooier dan de eerste. Misschien omdat het ondieper was geen idee maar er was nog meer kleur, nog meer vissen en gave afgronden. Bij zo'n afgrond ook weer een haai gespot die onder me door zwom. Ben er nog even achteraan gezwommen met mijn video camera. Niet te dichtbij natuurlijk.
En toen was het weer tijd om ruim een uur terug te varen. Op de boot kwam ik Tale tegen, een Nederlandse jongen die ik de avond ervoor in het hostel leerde kennen. Nog even mee zitten praten en daarna met Alicia voorin de boot gaan zitten. Niet beseffende dat we behoorlijk aan het verbranden waren in de zon en de wind. Bij aankomst kwam de pijn pas....pfoe mijn achterkant was ook helemaal knalrood van het snorkelen. Oops!
Terug bij het hostel even gedoucht om al dat zout weg te spoelen en daarna samen met Tale een pizza gehaald en onze foto's en filmpjes van die dag zitten bekijken. Rond half 9 ging mijn kaarsje uit, word je best gaar van dat snorkelen, maar het was een mooie dag.
Het werd een gezellige dag. Na een vrolijke en grappige uitleg over alles aan boord en de crew moesten we naar de briefing voor het duiken. Tijdens de uitleg renden er veel mensen naar buiten om te spugen...was erg grappig om te zien elke keer. Vooral als je zelf nergens last van had.
We werden ingedeeld in groepen voor het duiken, maar Alicia en Anya hadden ook besloten om een duik te doen dus heb mezelf verplaatst naar hun groep zodat we met zijn 3tjes tegelijk konden. Na aankomst bij het eerste rif konden we eerst nog een tijd snorkelen. Het is toch een stuk kleurrijker als ik dacht. Had echt een grauwe boel verwacht als je op alle verhalen op tv af gaat, maar het was juist heel kleurrijk, veel vissen en veel verschillende koraal soorten. Prachtig!
Toen was het tijd om te duiken. Uitrusting aan en gaan met die banaan. We kregen 1 instructeur mee, ik zat links van hem en Alicia en Anya rechts. Gaaf hoor om relaxed onderwater te zwemmen en gewoon te kunnen ademen. Kan niet zeggen dat ik veel meer bijzonders heb gezien dan tijdens het snorkelen maar de ervaring is gaaf. Wel hebben we een haai gezien. Hij was gelukkig ver weg, maar wel gaaf en ook eng om te zien.
Voor we naar het tweede rif vaarden kregen we een lunch. Klaargemaakt door bijna alle crew leden. Zo hadden ze allemaal meerdere taken. Het was trouwens erg lekker.
Op naar het 2e rif. Dit was nog veel mooier dan de eerste. Misschien omdat het ondieper was geen idee maar er was nog meer kleur, nog meer vissen en gave afgronden. Bij zo'n afgrond ook weer een haai gespot die onder me door zwom. Ben er nog even achteraan gezwommen met mijn video camera. Niet te dichtbij natuurlijk.
En toen was het weer tijd om ruim een uur terug te varen. Op de boot kwam ik Tale tegen, een Nederlandse jongen die ik de avond ervoor in het hostel leerde kennen. Nog even mee zitten praten en daarna met Alicia voorin de boot gaan zitten. Niet beseffende dat we behoorlijk aan het verbranden waren in de zon en de wind. Bij aankomst kwam de pijn pas....pfoe mijn achterkant was ook helemaal knalrood van het snorkelen. Oops!
Terug bij het hostel even gedoucht om al dat zout weg te spoelen en daarna samen met Tale een pizza gehaald en onze foto's en filmpjes van die dag zitten bekijken. Rond half 9 ging mijn kaarsje uit, word je best gaar van dat snorkelen, maar het was een mooie dag.
Dag 27: Australisch wildlife in de Taronga Zoo
Vandaag was mijn laatste maar eigenlijk ook enige dag in Sydney en had besloten naar Taronga Zoo te gaan waar ik de Wild Australia Experience heb geboekt. Om bij de zoo te komen moet je vanaf Circular Quay de ferry nemen. Het mooie is dat je met de ferry langs de Harbour Bridge vaart en het bekende Opera House. Dus alle vliegen in 1 klap. Bij de zoo aangekomen ga je eerst met een kabelbaan omhoog naar het begin van de dierentuin die op een helling ligt, zodat je in principe alleen maar omlaag loopt.
Bij de zoo even gewacht tot de tour begon. We hadden een kleine groep van 7 man met 2 amerikanen, 2 engelsen en 2 australiërs. We gingen eerst langs de wallabies. Het enige verschil tussen een wallaby en een kangoeroe is de grootte. Zijn ze kleiner dan een bepaalde grootte dan heten ze wallabies. Weer wat geleerd. We mochten een wallaby aaien en op de foto. Geweldig!!!
Door naar de koala's. Doordat koala's de giftige eucalyptus plant eten zijn ze erg slaperig en slapen daardoor wel 20 uur per dag. Wel werd ons duidelijk gemaakt dat ze niet zo lief zijn als ze eruit zien. Eerder lomp en log. Ze doen geen kwaad maar kunnen je lelijk openhalen met hun scherpe klauwen. Dus we mochten alleen onder de koala staan om op de foto te gaan. Geen probleem, dit was al super cool! Er zat nog een koala verstopt tussen de blaadjes en deze bleek een baby koala te hebben van 6 weken oud ongeveer. Zo lief. Was lastig om tevoorschijn te halen, maar we hebbben de baby gespot.
Door naar the nocturnal house waar allemaal australische nachtdieren zaten. Omdat het er binnen donker is, zien wij ze juist actief zijn ondanks dat het dag is. Ik ben de namen van de beestjes vergeten. Maar leuk waren ze wel. Allemaal een beetje muis en rat achtig. Ook hebben we er een platypus gezien oftewel vogelbekdier. Deze zijn ook niet zo lief als ze eruit zien en hebben een giftige beet. Hier wil je dus niet door gebeten worden. Een verzorgster was gebeten en zei dat bevallen van een tweeling minder erg was dan de pijn van een platypus beet.
We mochten even een kijkje in de keuken nemen hoe het eten gemaakt wordt voor de nacht diertjes. Sommigen krijgen fruit, anderen larven en weer anderen muizen. Bah bah bah. Verstopt achter de keuken zaten hoogbejaarde feathertail gliders oftewel de vliegende buidelmuis. Wat een geweldige beestjes. We mochten er 1 vasthouden...ahhhhh. Ik wil ze hebben!! Zoals veel andere dieren hier hahahaha. Zo klein, zo lief. Ze hebben pootjes die ervoor zorgen dat ze tegen wanden op kunnen lopen en over plafonds en ze hebben een soort van zweefpak aan waarmee ze door de lucht kunnen zweven. Echt leuk.
Nog langs de Tasmanian Devil geweest die met uitsterven bedreigd is door een besmettelijke kanker soort. Ze hebben een speciaal fok programma om na het uitsterven weer gezonde tasmanian devils in het wild los te laten zodat hij blijft bestaan. Goed bezig vind ik!
Na afloop kregen we nog een drankje en een cupcake. En toen was het vrij door de dierentuin lopen. Wat een prachtige dierentuin zeg! Veel dieren, mooie leefruimtes. En het uitzicht van de giraffen is geweldig!!!
Na 2 rondjes door de dierentuin was het op naar het hostel en door naar het vliegveld. Op naar Cairns. Weer al mijn spullen op de vlucht gekregen woohoo. En in Cairns was er een gratis shuttle service van het hostel vanaf het vliegveld. Lekker makkelijk.
Bij de zoo even gewacht tot de tour begon. We hadden een kleine groep van 7 man met 2 amerikanen, 2 engelsen en 2 australiërs. We gingen eerst langs de wallabies. Het enige verschil tussen een wallaby en een kangoeroe is de grootte. Zijn ze kleiner dan een bepaalde grootte dan heten ze wallabies. Weer wat geleerd. We mochten een wallaby aaien en op de foto. Geweldig!!!
Door naar de koala's. Doordat koala's de giftige eucalyptus plant eten zijn ze erg slaperig en slapen daardoor wel 20 uur per dag. Wel werd ons duidelijk gemaakt dat ze niet zo lief zijn als ze eruit zien. Eerder lomp en log. Ze doen geen kwaad maar kunnen je lelijk openhalen met hun scherpe klauwen. Dus we mochten alleen onder de koala staan om op de foto te gaan. Geen probleem, dit was al super cool! Er zat nog een koala verstopt tussen de blaadjes en deze bleek een baby koala te hebben van 6 weken oud ongeveer. Zo lief. Was lastig om tevoorschijn te halen, maar we hebbben de baby gespot.
Door naar the nocturnal house waar allemaal australische nachtdieren zaten. Omdat het er binnen donker is, zien wij ze juist actief zijn ondanks dat het dag is. Ik ben de namen van de beestjes vergeten. Maar leuk waren ze wel. Allemaal een beetje muis en rat achtig. Ook hebben we er een platypus gezien oftewel vogelbekdier. Deze zijn ook niet zo lief als ze eruit zien en hebben een giftige beet. Hier wil je dus niet door gebeten worden. Een verzorgster was gebeten en zei dat bevallen van een tweeling minder erg was dan de pijn van een platypus beet.
We mochten even een kijkje in de keuken nemen hoe het eten gemaakt wordt voor de nacht diertjes. Sommigen krijgen fruit, anderen larven en weer anderen muizen. Bah bah bah. Verstopt achter de keuken zaten hoogbejaarde feathertail gliders oftewel de vliegende buidelmuis. Wat een geweldige beestjes. We mochten er 1 vasthouden...ahhhhh. Ik wil ze hebben!! Zoals veel andere dieren hier hahahaha. Zo klein, zo lief. Ze hebben pootjes die ervoor zorgen dat ze tegen wanden op kunnen lopen en over plafonds en ze hebben een soort van zweefpak aan waarmee ze door de lucht kunnen zweven. Echt leuk.
Nog langs de Tasmanian Devil geweest die met uitsterven bedreigd is door een besmettelijke kanker soort. Ze hebben een speciaal fok programma om na het uitsterven weer gezonde tasmanian devils in het wild los te laten zodat hij blijft bestaan. Goed bezig vind ik!
Na afloop kregen we nog een drankje en een cupcake. En toen was het vrij door de dierentuin lopen. Wat een prachtige dierentuin zeg! Veel dieren, mooie leefruimtes. En het uitzicht van de giraffen is geweldig!!!
Na 2 rondjes door de dierentuin was het op naar het hostel en door naar het vliegveld. Op naar Cairns. Weer al mijn spullen op de vlucht gekregen woohoo. En in Cairns was er een gratis shuttle service van het hostel vanaf het vliegveld. Lekker makkelijk.
Abonneren op:
Posts (Atom)